1.- Unha Semaniña Enteira 
Música: Os Campaneiros de Vilagarcía
Letra: Tradicional
Unha noite no muíño
unha noite non é nada,
unha semaniña enteira... Rescatada dunha antiga gravación familiar dos Campaneiros, arranxamos esta orixinal composición súa como a nosa rendida homenaxe a un dos mais grandes grupos de gaiteiros da nosa música popular
2. Fisterra
Música: Tradicional
Letra: Tradicional
Cantiga
Fisterra vai na proa
Camariñas vai no mar'e
Santa Uxía de Ribeira
Poboa do Caramilal'e
Eu tamén choro,
eu tamén choro,
cando non me alumean, meu ben
eses teus ollos.
Se queres que brille a lúa
pecha os ollos meu amor'e
que mentra-los tes abertos
a lú pensa que hai sol'e
Eu tamén choro...
Para sardiñas Aguiño
para bolos Castiñeiras
para rapazas bonitas
Santa Uxía de Ribeira
Eu tamén choro...
Este famoso tema, mestura varios cantos populares, soa nas voces do Orfeón Treixadura amosándonos o seu lado máis sensible, doce e inspirado. O grupo Tau de Vigo xa o interpretaba nos albores da música folk en Galiza.
3. Foliada De Sarela
Música: Paulo Nogueira
Letra: Tradicional
Funme deitar a durmir'e
ao pe da i-auga que corre
a i-auga foime dicindo
quen ten amores non dorme.
Quen ten amores non dorme
que non os ten adormece
quen os ten lonxanos chora,
quen os ten preto padece.
Teño carta no correo
e non sei que me traerá,
se me traerá consolo
ou se me desconsolará.
Quen ten amores non dorme...
O que nunca estivo lonxe
non sabe o que é padecer'e
de lonxe as penas aumentan
para quen sabe querer'e
Quen ten amores non dorme...
Unha corrente de auga apaixonada, desexada, esperada no tempo e na distancia...Sarela.
4.- Muiñeira do Santo Amaro
Música: Paulo Nogueira
Letra: Tradicional
Muiñeira
Señor cura, señor cura
a doutrina non lla sei
pidame unhas cantiguiñas
que eu llas repinicarei.
Moza bonita no mundo
non debera de nacer,
porque fai como a mazá
todos a queren comer.
Ser solteiro é boa cousa
e ser casado tamén,
deixarei pra cando morra
pensar no que me convén.
Por dicir ¡Viva San Roque!
prenderon o meu irmán,
agora que o soltaron
¡Viva San Roque e o Can!
No ano 1999, Treixadura coñeceu a Tino Baz na romaría de Santo Amaro (Camposancos - A Guarda). Sirva esta melodía para selar unha amizade chea de momentos inesquecibles que perdura no tempo.
5.- Se Chove
Música: Paulo Nogueira - Magoia Bodega
Letra: Tradicional
Pasodobre
Eí vén o vento do mar'e
eí vén o vento mareiro
eí vén o meu queridiño
vestido de mariñeiro.
Se chove, deixa chover'e,
se orballa deixa orballar'e
por máis que chova e vente
de ti non me hei de apartar'e
Pasei pola ponte abaixo
vin saltar unha sardiña
mariñeiros ide ao mar'e
e botádelle a traíña
.Se chove, deixa chover'e...
Indo polo mar abaixo
perdín a miña navalla,
rema mariñeiro rema
que alá no mar me quedaba.
Se chove, deixa chover'e...
O que navega de noite
ha tropezar nos penedos,
eu que ando polo día
tropezo nos teus enredos
...deixa chover'e, se orballa
deixa orballar'e, por mais que
chova e que vente,
de ti non me hei de apartar'e
6. Polca dos Encantiños
Música: Os Encantiños do Umia
Polca.
Os Encantiños do Umia é un veterano grupo de gaiteiros de Godos (Caldas de Reis) aos que felicitamos polo seu 60 aniversario como grupo en activo. Do seu fecundo repertorio, arranxamos esta polca que aparece precedida, co permiso dos mestres, dunhas atrevidas variacións da melodía no acordeón.
7. Estreliña do Luceiro / Miñas Cunchas
Música: Tradicional - M. Trillo Escudero
Letra: Tradicional - M. Iglesias
Alalá - Muiñeira
Estreliña do luceiro
quen ten amores non durme,
quen ten amores non durme
senón o soño primeiro.
Se chove deixa chover'e
se orballa deixa orballar'e,
que eu ben sei dun abriguiño
onde me hei de ir abrigar'e
alumea, alumea
estreliña da negrura
alumea, alumea
mentras non se pon a lúa.
Miñas cunchas, miñas cunchas
de cor anacarado,
soade ben pra que chegue
o meu amor de contado.
Ai la lelo, ai la lelo,
Ai la lelo, ai la lala.
Eu soio quero que tí me deixes
cunchas pra repinicar
e que nos días de festa
saian todos a bailar.
Teño unha dorna fermosa
pequeniña e tanlixeira,
que dá xenio cando vén
ateigada de vieira.
Ai la lelo, ai la lelo
Ai la lelo, ai la lala
Eu soio quero que ti me deixes...
Mariñeiro que na dorna
vas o marisco a buscar,
pídelle a Virxen te salve
dalgún peligro do mar.
Ai la lelo, ai la lelo,
Ai la lelo, ai la lala.
Eu soio quero que ti me deixes...
Tino Baz e Mingos Lorenzo recrean un fermoso alalá que serve de preludio para unha cantiga que formou parte do repertorio dun dos coros decanos da música galega, Cantigas e Agarimos.
8. Chula da Guía
Música: Tradicional
Letra: Tradicional
Alborada
Nosa señora da Guía
guía os homes do mar'e.
Veña ver a barca a vela
que se vai deitar no mar'e.
Nosa señora vai dentro
e os anxiños a remar'e.
Nosa señora da Guía
a guía dos mariñeiros,
guíame a miña cuadrilla
toda de mozos solteiros.
Teño máis de mil amigos
aquí non me sinto só,
cantarei ao desafío
ninguén teña de min dor.
Na i-alma se me cravou
a espiña do teu querer,
anque afellas me deixaron
soio para padecer,
neste mundo si hei vivir'e
outro amor non hei de ter.
Quen non viu cantar un vello
non sabe o que é cantar'e. Nosa señora da Guía e Chula da Póvoa son os nomes cos que se coñece esta melodía en Galiza e Portugal. Máis alá das liñas trazadas nos mapas, esta melodía lémbranos a inmensa cultura popular que compartimos co país veciñol. A segunda melodía, Mariñas de Betanzos, aparece recollida en Cantos e Bailes de Galiza de Jose Inzenga.
9. Cantiga da Vendima
Música: Tradicional
Letra: Tradicional
Pandeirada
Vendimai vendimadores
da vendima do meu pai'e
o viño vai na cabaza
e o pan na cestiña vai'e.
Ai la, ailalalá lalá la,
Ai la, ailalalá lalá,
Ai la, ailalalá lalá,
Ai lalalá, ai lalá la la.
Anduvécheste alabando
que me morría por tí,
que me morro non é certo
pero que te quero sí.
Ai la, ailalalá lalá la...
Cortade uvas rapaciños
pra acabar pronto a tarea
que despois temos ruada
e queremos ir a ela.
Ai la, ailalalá lalá la...
O estremeño Manuel García Matos publicou en 1960 unha recollida de campo na que figura este tema. Pertence a unha serie de melodías que coa súa interpretación facían máis levadeiros os traballos agrícolas.
10. A Herba da Illa de San Simón
Música: Tradicional - Paulo Nogueira
Letra: Tradicional - Paulo Nogueira
Foliada
Fun tocar a San Simón,
fun tocar nunha lanchiña,
non me deixaron pisar'e
a herba daquela illa.
Mariñeiro de auga doce
e tamén d'auga salgada,
lévame a San Simón
e de San Simón á Habana.
Unha noite me levaron
a San Simón cunha nena
meu corazón veu chorando
por ser a noite pequena.
Agora que vén o vran
tamén vén a primavera,
tamén vén a regalía
pr'os gadañeiros da herba.
Ai lalara lalá, ai laralá lalá,
Ai lara lara lalá
Ai lalara, lalara, la lá...
O cura de San Simón
non ten camisa lavada,
o señor cura de Arcade
vintecinco na colada
.Agora que ven o vran... A Illa de San Simón (Redondela - Pontevedra) conserva aínda a maxia e a beleza que inspiraron aos trobadores medievais galegos e que os desastres da guerra non lle puideron roubar. Unha alborada pola illa bastou para que nacese parte desta melodía que nos lembrará por sempre aquela tarde.
11. Ansuíña / Miñas Cousas
Música: Paulo Nogueira - Tradicional
(arr: Ramón González Enríquez)
Letra: Tradicional
Muiñeira - Pasodobre
Teño unha galiña branca
que me veu de Redondela,
da miña comadre o galo
non me veña dar con ela.
Ai la la, ai la la,
ai la la, lará lalá lalá lalá.
Teño de ver o meu liño
que me dá pola cintura,
non sei si é liño, si é herba
bagalla non ten ningunha.
Ai la la, ai la la...
Unha pera dúas peras
non tiña máis a pereira,
unha será para o xastre
outra para a costureira.
Ai la la, ai la la...
Ansuíña, illote de Vilanova de Arousa (Pontevedra), é o nome dun grupo de gaiteiros desta vila en que, dende hai anos, milita con entusiasmo o compositor da muiñeira. Miñas Cousas é a nosa versión deste tema popularizado polo Coro Cantigas da Terra e que chegou a nós a través de Ricardo Santos.
¿¿?? |
